Let’s get personal: Je waardevol voelen

#2miljoenstemmen #iktelookmee #geendorhout

Misschien heb je een van deze hashtags op Twitter voorbij zien komen in de afgelopen maanden. Allemaal een roep om aandacht van een vergeten groep mensen die waarschijnlijk ook met deze hashtags niet de erkenning krijgen die ze verdienen. Het zijn de thuisblijvers. Je vindt ze niet op het Malieveld of op de Dam. Ze houden zich aan de regels, ontvangen (vrijwel) geen bezoek, wachten geduldig op een vaccin en blijven zo onopgemerkt voor de besluitvormers en de media… 

Al een jaar lang ben ik een van die onzichtbare mensen uit de groep 60 min die ernstig risico kan lopen bij een coronabesmetting. Soms voel ik me schuldig: is het echt zo dat we dit allemaal doen voor mensen zoals ik? Chronisch ziek zijn en niet meer kunnen werken, is voor mij de kortste weg naar een minderwaardigheidsgevoel in een samenleving die draait om een florerende economie. Het helpt hierbij niet als je maandenlang wordt vergeten in persconferenties, bij briefstemmen, in de vaccinatieprogramma’s, en er alleen aandacht voor je is als een roeptoeter als Marianne Zwagerman de risicogroep benoemt als “dor hout dat nu gewoon een paar maanden eerder gekapt wordt”.

We vergeten vaak dat een bijdrage leveren op veel meer manieren mogelijk is dan alleen waarde toevoegen door geld

We willen er allemaal toe doen, ook de roeptoeter. We willen allemaal een bijdrage leveren. En dat is best lastig in een samenleving gedreven door economische belangen. We vergeten vaak dat een bijdrage leveren op veel meer manieren mogelijk is dan alleen waarde toevoegen door geld. Een warme glimlach, een luisterend oor, vriendelijkheid en een positieve levensinstelling hebben een veel grotere waarde dan we denken. Waar word je uiteindelijk om herinnerd na je overlijden? Niet omdat je zo hard hebt gewerkt. Om je hoeveelheid klanten. Of je miljoenenbedrijf. 

Je wordt herinnerd om wat voor gevoel je de mensen om je heen gaf. Om je persoonlijkheid. Ik denk bij Marianne Zwagerman aan haar onmenselijkheid bij uitspraken als ‘dor hout’ en bij die meneer die door haar als dor hout werd weggezet misschien aan z’n eeuwige optimisme en z’n grenzeloze vriendelijkheid. Hoe wil jij herinnerd worden?

_{Foto: Giulia Bertelli via Unsplash}