Talitha DhondaiHet 6 Minuten Dagboek is een invuldagboek dat claimt je een betere versie van jezelf te maken. Aan de hand van zes invuloefeningen (drie ’s ochtends en drie ’s avonds) leer je een half jaar lang iedere dag zes minuten stil te staan bij wat je leven waardevol maakt en waar je nog aan zou willen werken. Via maandelijkse trackers houd je je vorderingen bij. Janet en ik namen de proef op de som en hielden zelf een half jaar het dagboek bij.
Wat was je verwachting?
Talitha: Ik zag het dagboek voorbijkomen en was nieuwsgierig. Ik heb van jongs af aan dagboeken bijgehouden. Ik was dan een tijd fanatiek en daarna verslofte het weer. Dit sprak me aan omdat het in principe maar zes minuten per dag kost en je alleen de hoogtepunten van de dag vermeldt.
Janet: Het dagboek sprak me meteen aan. Ik had er nog nooit van gehoord voordat Talitha ervoor zorgde dat het in mijn brievenbus belandde. Zes minuten klonk ook als iets dat goed te doen is en de periode van een half jaar goed te overzien.
Is het dagboek goed vol te houden?
Janet: Er waren dagen bij dat ik ’s avonds moeite had het dagboek te pakken omdat ik zo moe was. Meestal deed ik het dan toch en viel de inspanning reuze mee. Soms had ik ’s ochtends door een vroege afspraak te weinig tijd, dan bewaarde ik het voor later op de ochtend, maar in de praktijk vergat ik het dan regelmatig. Toch werd het al vrij snel onderdeel van m’n ochtend- en avondroutine.
Talitha: Het dagboek gaf me structuur, maar op chaotische dagen wilde ik het ’s ochtends nog wel eens vergeten. Ik merkte ook dat ik op die dagen mijn dagdoelen vaak niet haalde. Verder werd het snel onderdeel van de dagelijkse routine.
Wat wilde je veranderen?
Janet: Het dagboek heeft als doel je mindfulness en dankbaarheid aan te leren. Mindfulness aanleren door zo’n dagboek lukt mij niet. Wel sta je door het boek twee keer per dag een moment stil bij wat je wilt en wat je leuk vond aan de dag. Toch was ik er, terugkijkend, misschien vaak te vluchtig mee bezig. Ik heb het dagboek vooral gebruikt om kleine dingetjes in m’n dagen te veranderen. Daarvoor werken de maandtrackers goed. In de maand dat ik een opvlamming had, zijn mijn drie challenges mislukt. Ik kon het toen fysiek niet opbrengen aan de dingen te werken die in een fitte periode wel zouden zijn gelukt.
Talitha: Met behulp van de maandtrackers wilde ik vooral meer structuur aanbrengen: regelmatig bewegen, op tijd gaan slapen, uitgerust en op tijd wakker worden. Dat ging de ene week beter dan de andere, maar omdat je je vorderingen bijhoudt en dus ziet hoe vaak het die week (niet) gelukt is je doelen te behalen, word je na een mindere week wel weer gestimuleerd om het de week erop beter te doen.
Wat heb je ervan geleerd?
Janet: Ik heb meer zelfkennis opgedaan, vooral over waarvoor ik bereid ben te werken en waarvoor niet. Omdat ik dit dagboek in coronatijd invulde, was mijn leven wel grotendeels anders. Mijn leuke dingen waren regelmatig hetzelfde: een leuke serie kijken, een lekkere maaltijd of een nieuw boek. Simpel maar wel heel waardevol.
Talitha: Doordat ik het dagboek tijdens de lockdown bijhield, hielp het me in deze relatief saaie periode wel om naar de leuke en positieve dingen van mijn dag en leven te kijken. De ‘leuke dingen’ van de dag, kwamen inderdaad wel vaak op hetzelfde neer. Daarom ben ik erg benieuwd naar hoe het zal zijn om het bij te houden zonder lockdown. Ook vind ik het leuk dat ik nu een document heb van hoe ik de coronapandemie heb ervaren.
Wat vond je minder leuk aan het dagboek?
Janet: Dat de invuloefeningen iedere dag hetzelfde zijn. Ik wist vanaf het begin al niet zo goed wat ik nu bij ‘Zo ga ik van vandaag een geweldige dag maken’ moest invullen. De lockdown zorgde ervoor dat veel dagen op elkaar leken dus bij iedere dag kon hetzelfde staan. Ook ‘De goede daad’ vond ik lastig als die betrekking moest hebben op iemand anders dan mezelf, aangezien ik zo weinig buiten de deur kwam. ‘Wat kan ik verbeteren aan mezelf’ vond ik confronterend omdat ik veel kritiek heb op mezelf. Ik heb dit veranderd in ‘Wat vind ik leuk aan mezelf’.
Talitha: Omdat de vragen iedere dag hetzelfde zijn, vond ik het lastig niet in herhaling te vallen. Maar aangezien dat onvermijdelijk is, heb ik dat op een gegeven moment maar losgelaten. De ‘Zo ga ik van vandaag een geweldige dag maken’ heb ik gebruikt als mijn dagelijkse prioriteitenlijstje. Hierop stond werk, maar ook ontspanning. Iedere dag iets opnoemen wat je aan jezelf kan verbeteren, leert je kritisch naar jezelf kijken, maar ik kan me voorstellen dat als je niet lekker in je vel zit, dit niet zo goed valt. In het theoriegedeelte, voorin het boek, wordt als tip gegeven om de vragen desgewenst zo aan te passen dat ze beter bij je aansluiten.
Raad je het dagboek aan?
Janet: Het is interessant te kijken naar waar je plezier aan beleeft en aandacht te besteden aan mindfulness. De trackers kunnen ook net de trigger zijn om bepaalde veranderingen door te voeren. Dit dagboek was echt een goede stok achter de deur. Ik zou zeker overwegen dit nog een half jaar te doen en dan als het leven voor mij grotendeels ook weer naar normaal is. Ik ben wel benieuwd of er misschien een iets andere variant van het boekje is.
Talitha: Ik raad het zeker aan. Je leert te kijken naar de positieve aspecten van je leven en tegelijkertijd werk je met behulp van de maandtrackers aan ontwikkelpunten. Ook moet je iedere maand je leven op verschillende aspecten beoordelen. Het is interessant om te volgen of daar iets in verandert. Ik ben ook heel benieuwd of het ‘buiten de lockdown’ andere inzichten oplevert.
Meer Tips & Tricks vind je hier.
Foto: Cathryn Lavery via Unsplash