Janet BouwmeesterMarli Elisa schreef een feelgood roman met een chronisch zieke hoofdpersoon. ‘Ik heb mij’ is gebaseerd op eigen ervaringen met chronisch ziek zijn en die van mensen om haar heen. Lottie, een jonge vrouw, volgen we in haar worsteling met balans vinden in vriendschap, werk, relaties, vrije tijd en voldoende rust nemen. Ik wilde meer weten over Marli’s achtergrond, het schrijfproces en of er een vervolg komt op het verhaal van Lottie.
Marli vertelt dat het boek fictie is maar wel is gebaseerd op eigen ervaringen en die van haar naasten. “Ik heb zelf meerdere chronische aandoeningen. Als gevolg daarvan moet ik voorzichtig zijn met stress en prikkels en ben ik regelmatig vermoeid. Zoals veel mensen met een chronische aandoening ongetwijfeld zullen herkennen, heb ik soms allerlei ‘rare’ klachten als mijn lichaam uit balans raakt. Aangezien ik zelf veel gezondheidsproblemen heb gehad, heb ik ook meer oog voor gekregen voor de klachten van anderen. Nu valt het me op hoeveel mensen er worstelen met moeheid, depressie, pijn en andere klachten. In dit boek vertel ik hun verhaal. Het verhaal van een vrouw, Lottie, die langzaam leert om trouw te zijn aan zichzelf en daardoor beter leert omgaan met daten, vriendinnen en tja… het leven.”
Schrijven over gemis
Marli was een aantal jaar geleden heel erg ziek voordat ze een diagnose kreeg. “Toen ik met veel geluk en hulp alles overleefd had, kreeg ik sterk het gevoel dat ik dingen wilde doen die ik belangrijk vond. Schrijven is een van die dingen. Ik wilde niet schrijven over wat er gebeurd was, maar juist over alle dingen die ik miste. Dus ging ik feelgood boeken schrijven. Ik schreef eigenlijk alles op wat ik niet kon en dat hielp (achteraf gezien) om dingen te verwerken, maar ook om even in een andere wereld te zijn waar alles mogelijk was. Het duurde voor mijn gevoel jaren voor ik iets fatsoenlijks op papier kreeg. Toen mijn droom uitkwam en ik bij diverse uitgeverijen contracten kreeg voor verschillende boeken, was ik daar super blij mee. Maar na de release van het eerste boek kreeg ik best veel kritiek en feedback. Dat wilde ik gebruiken als leermoment dus toen ging ik weer zitten en schrijven. Dat was het moment dat ik besloot om te breken met de regels van het feelgood genre en een hoofdpersoon te nemen die last heeft van chronische vermoeidheid.”
Ziek en nog steeds grappig of op zoek naar liefde
“Chronisch vermoeid zijn, is niet echt sexy’” vertelt ze, “en mensen zullen niet meteen denken ‘jippie een feelgood met moeheid als thema’, maar ik wilde laten zien dat mensen die kampen met ziekte of vermoeidheid juist vaak ontzettend sterk, veerkrachtig en vindingrijk zijn. Het is natuurlijk ook onzin dat als je een chronische ziekte hebt, je ineens niet meer grappig bent, of niet meer op zoek bent naar liefde. Dus de hoofdpersoon Lottie is een leuk, grappig persoon geworden en gedurende het verhaal leef je mee met haar struggles en overwinningen.”
Vaker volwaardige personages met chronische klachten
“Ik vind het wel echt jammer dat veel mensen schaamte ervaren bij chronische moeheid. Ik kreeg best veel reacties van mensen die zeiden dat ze ook vermoeid waren en zich eindelijk gezien voelden. Ook vind ik het ook super stom dat er maar een woord voor ‘moe’ is, want op die manier ‘moe’ zijn is echt anders dan moe zijn na een werkdag of inspanning. Het is echt iets wat je lamslaat en waarbij doorzetten ook geen zin heeft. Dus ik vind het eigenlijk wel tijd worden dat mensen met vermoeidheid en andere chronische klachten vaker volwaardige personages zijn in boeken. En dan geen zielige personages. Maar gewoon sterke, slimme, grappige vrouwen en mannen zoals ze ook in het echt zijn.”
Aandoeningen als superkracht
“Zelf probeer ik mijn gekke aandoeningen als ‘superkracht’ te zien. Op sommige dagen is dat ronduit onmogelijk, want dan baal ik alleen maar. Maar op andere dagen lukt het en dan zie ik ook wat het me oplevert. Ik ben eerlijker geworden, empathischer, blijf dichter bij mezelf omdat ik als ik over mijn grenzen heen ga direct de nadelige gevolgen ervaar. En omdat ik wel móet kiezen voor dingen die me geen stress geven, kies ik vanzelf mensen en activiteiten in mijn leven waar ik plezier uit haal. Ik probeer de beperkingen dus om te buigen in kansen. Oké, ik moet veel rust nemen, maar dan kan ik wel lekker schrijven. Goed, ik moet vandaag mijn agenda leeggooien, dat biedt me de kans iets voor mezelf te doen. Natuurlijk is dit allemaal makkelijker gezegd in een goede periode. Ik kan nu weer werken en voor de kinderen zorgen en ik realiseer me heel goed dat dit voor sommige mensen al een enorme luxe is. Ik voel me heel dankbaar als ik met de kinderen naar school loop en ik me goed voel. Daarna stap ik nog steeds niet in de auto naar mijn werk. Thuiswerken gaat wel prima. En op dagen dat ik wel echt naar mijn werk ga, brengt iemand anders de kinderen naar school.”
Lottie II?
Na het lezen van ‘Ik heb mij’ was ik benieuwd of er een vervolg komt? “Ik wil graag een vervolg schrijven. Ik heb hier al veel vragen over gehad. Lottie, de hoofdpersoon, heeft veel fans en ik heb veel berichten ontvangen van mensen die me bedanken voor het schrijven van dit boek. Dat is echt heel bijzonder, want in alle eerlijkheid: meestal worden boeken niet zo heel veel gelezen. Er verschijnen veel boeken dus ‘doorbreken’ als schrijver is niet makkelijk. Het zou wel echt mijn droom zijn: nog veel meer schrijven en daar een carrière van maken. Ik vind alles leuk, van historische romans tot feelgoods tot kinderboeken. Wat dat betreft kan ik nog wel even doorschrijven. Dus als jullie nu allemaal dit boek lezen, dan komt er sowieso een vervolg ;).”
Meer informatie:
Benieuwd naar de andere boeken van Marli Elisa of wil je meer over haar weten? Ga dan naar haar website. Of volg haar op Instagram.
Klik hier voor meer leestips.