Omdenken bij chronische ziekte

Door een chronische aandoening zijn er bepaalde dingen fysiek niet meer mogelijk. Doordat je het fysiek niet kan, maar je hoofd het wel graag zou willen, voelt het soms alsof je gevangen zit in je eigen lichaam. Bij een chronische aandoening is er vaak veel wat niet meer kan zoals dat voorheen wel kon. Mensen met een chronische aandoening voelen zich vaak slecht over zichzelf of ervaren een gevoel van nutteloosheid. Een gevoel dat zich uit in geen uitdagingen meer zien of alle dromen als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Om dit gevoel kwijt te raken, moet je op een andere manier naar je aandoening gaan kijken: omdenken. 

De norm bijstellen

Een hobby of sport, die je niet meer kunt uitvoeren door een chronische ziekte, maar waar ook niets voor in de plaats is gekomen, kan zorgen voor een grote leegte en veel boosheid en verdriet. Ook wanneer je de sport of hobby niet meer op hetzelfde niveau kunt uitvoeren, kan dit voor verdriet en boosheid zorgen. We hebben voor alles een norm, daar willen we allemaal aan voldoen. Boven de norm mag wel, maar eronder vooral niet. Maar wie heeft deze norm gesteld? Meestal zijn wij dit zelf. Wanneer je een aandoening hebt en niet meer aan je eigen norm kunt voldoen, krijg je het gevoel niet meer goed genoeg te zijn. Maar wat nou als we die norm bijstellen? De norm kan dan dichter bij je eigen kunnen in de buurt komen. De norm is zelf bedacht, dus kunnen we ook zelf aanpassen. Vergelijk jezelf niet met een ander maar met jezelf. 

Creatief denken

Het focussen op het slechte is zo makkelijk en voor de hand liggend. Maar als we dit nou eens anders bekijken en kijken naar wat nog wel kan? Waar krijg ik energie van? Wat levert mij een goed gevoel op? Waar heb ik plezier in? Er zijn nog steeds dingen waar je al deze positieve dingen uit kunt halen. Het is alleen belangrijk om anders naar de situatie te kijken 

en heel hard te zoeken naar dingen waar je voldoening uit haalt. Leer creatief denken! 

Hiermee wil ik absoluut niet zeggen dat we nooit meer moeten benoemen wat we niet kunnen of dat het slecht is om is even lekker te mopperen en huilen om iets wat niet meer lukt. Blijf hier echter niet weken en weken in hangen, maar probeer om te denken. Omdenken kan ook jouw leven weer een beetje plezieriger maken.

Starten met omdenken

Stel jezelf eens de volgende vragen: Wat is voor mij belangrijk? Wat is haalbaar? Uit welk deel van mijn leven haal ik genoeg voldoening en in welk deel kom ik echt iets tekort? Wat kan ik niet meer en hoe kan ik dat invullen zodat ik er weer met een goed gevoel naar kan kijken. Schrijf deze punten op en kies er vervolgens een uit waar je mee gaat beginnen. Neem kleine stapjes, want ook die zorgen voor een groot resultaat. Het is belangrijk om te vergelijken met waar je bent en niet met wat je ooit kon. Zo maak je de stappen in het omdenken kleiner. 

Klik hier voor meer artikelen van Mariëlle.