Chloé van Dalen
Chloé zag een droom uitkomen toen ze eind vorig jaar met haar rolstoel naar India reisde voor een vakantie. Toen ze reisdocumentaires zag over India dacht ze dat het niet mogelijk was in dit land op wieltjes rond te reizen. In dit artikel vertelt ze ons over haar ervaringen met hotels, openbare toiletten, bezienswaardigheden, taxi’s en huurauto’s.
Als je aan India denkt, denk je niet meteen dat het een land is dat rolstoel- toegankelijk is. Ik dacht: ik wil gaan, maar hoe ga ik dit doen? Ik was al een keer geweest, maar met krukken en ik bleef toen bij iemand slapen en werd overal voor de deur afgezet. Nu besloot ik: oké, we gaan rondreizen. Hoe ga ik dit doen? Gaat mijn rolstoel passen? Gaan de mensen waar ik mee reis me het kwalijk nemen dat ze mij moeten helpen? Ik had er enorme stress van.
Ramps bij bezienswaardigheden
Toen we bij de historische gebouwen arriveerden, bleken er gewoon ramps te zijn! Dit had ik niet verwacht. Ze waren steil, maar er waren ramps. En er waren mensen genoeg die wilden helpen. Het was zelfs mogelijk om hier een rolstoel te huren met, als je een beetje extra betaalt, iemand die je rond duwt. Wat ik fijn vind, is dat India een op service gericht land is. Er wonen zoveel mensen dat dat soms ook voordelen heeft. Bij de hotels, was er bijvoorbeeld altijd iemand om te helpen met je bagage, van en naar de auto. Daar tegenover stond een klein bedrag om diegene hiervoor te bedanken.
Een auto huren
Aanvankelijk was ik niet blij toen onze huurauto voor de komende twee weken arriveerde en de chauffeur me vertelde dat mijn rolstoel zonder vastgebonden te worden op het dak ging. Ik kon wel huilen. Maar hij reed heel voorzichtig en hij zorgde ervoor dat we voor de volgende rit wel iets hadden om de rolstoel mee vast te binden. De rest van de reis gebruikten we een touw en mijn sjaal om de wielen en stoel aan het rek op het dak vast te maken. En dat lukte! Ook in Mumbai hadden de taxi’s een rek op het dak. Ik had vanwege mijn lengte wel hulp nodig met het op het dak plaatsen. Als je naar het noorden reist, kan ik een tourgids met eigen auto adviseren. In Mumbai kun je wel gebruik maken van gewone taxi’s, maar over het algemeen is een eigen chauffeur en auto makkelijker. Daarnaast zijn de gidsen behulpzaam en, in euro’s omgerekend, niet te duur.
Vliegvelden
Naast de auto’s vond ik de vliegvelden ook zeer toegankelijk. De rolstoeltoiletten waren mooi ingericht. Bij Goa Airport was deze zelfs van marmer. Daarnaast waren er ramps als looppaden voor iedereen waardoor je naast elkaar naar boven en naar beneden kon. Dat vond ik heel goed. Heel bijzonder was dat in historische panden de ramps niet voor rolstoelen gemaakt waren, maar voor zwangere vrouwen. Het is blijkbaar beter voor vrouwen om gebruik te maken van ramps in plaats van trappen. Ook waren er antislip-ribbels. Echt aan alles was gedacht.
Een van m’n levensdromen kwam uit met deze reis. Als je soms een reisdocumentaire kijkt dan denk je wel eens: ‘Dat zal ik nooit kunnen doen.’ En dan zit je ineens ’s middags in een trein in Mumbai. In Mumbai! Je weet wel, die stad waar er meer mensen dan in heel Nederland wonen. Dat was zo gaaf! Historisch gezien is het gewoon een prachtig land. Het borduurwerk dat ze maken en de materialen die ze gebruiken, de kunstwerken en het eten waren gewoon geweldig! India (in rolstoel) is echt aanrader.
Meer reistips van Chloé en anderen, lees je hier.
