Let’s get personal: Weer verliefd op je huis

Dertien jaar geleden moest ik mijn eerst gekochte woning opgeven. Met alle trappen was het een te grote belasting voor me. Alles wat ik twee jaar eerder met zorg had uitgezocht, moest ik achterlaten voor een gelijkvloerse woning met lift. En omdat ik in die twee jaar nog geen winst op het huis kon maken en veel van mijn spaargeld in mijn huis had gestopt, had ik niet genoeg reserves om mijn nieuwe woning dezelfde liefde te geven als het huis ervoor.  

Hoewel ik met een beetje pijn in mijn hart mijn opgeknapte woning verliet, werd ik zoals dat gaat als je ergens een tijdje woont, blind voor de gebreken van mijn nieuwe stek. Maar dit jaar kon ik er echt niet meer omheen. Het wit was vergeeld geworden, de plinten lagen los en klusjes die ik dertien jaar geleden zou oppakken, waren nog steeds blijven liggen. De komst van een nieuwe keuken was een mooie aanleiding om de boel in een keer aan te pakken. Dus nieuwe keuken, nieuwe vloer en alles opnieuw in de verf. 

Wat had ik de boel onderschat. Niet alleen het werk dat moest gebeuren, maar ook hoe zwaar dit mentaal en fysiek is

Echter, als je eenmaal bezig bent, dan kan de wc eigenlijk niet uitblijven en vind je dat die kast in de studeerkamer ook wel een opknapbeurt kan gebruiken. Voor je het weet sta je dagelijks in de bouwmarkt weer iets voor een nieuw project uit te zoeken. Een project dat twee à drie weken had moet duren, liep uit tot meer dan een maand.

Wat had ik de boel onderschat. Niet alleen het werk dat moest gebeuren, maar ook hoe zwaar dit mentaal en fysiek is. Continu nu in de rommel zitten, checklistjes in je hoofd afgaan, bedenken wat er allemaal moet gebeuren en in welke volgorde. En dit allemaal in goede banen leiden. Omdat mijn huis volledig op zijn kop stond, trok ik tijdelijk bij mijn ouders in. Een eengezinswoning, met trappen en niet alles binnen handbereik of afgestemd op wat voor mij handig is. En dan laat ik maar even achterwege wat er privé, los van de klusperikelen, ook nog speelde. Ik was kapot! 

Nu het zo goed als klaar is, ben ik echt superblij met het eindresultaat en alle hulp, maar ik geloof dat ik de komende jaren toch maar weer even blind ben voor nieuwe gebreken. En kijk ik liever hoe de FAB 5 (Queer Eye) andermans huis onder handen nemen 😉

P.S. Hulptroepen bedankt, zonder jullie was ik nergens!

Meer Let’s Get Personal, lees je hier.

^{Foto door Roselyn Tirado via Unsplash}