In mijn laatste Let’s Get Personal blikte ik terug op mijn jubeljaar (50). Wat had ik veel leuke dingen meegemaakt. Ik voelde me gevleid met de aandacht en gezegend met mijn leven. Maar de hoogmoed begon al een beetje te knagen. Ik schreef immers:...
Tekortschieten is voor mij echt bij chronisch ziekzijn gaan horen. In de eerste tien jaar dat ik ziek was, kon ik vaak wel redelijk meedoen in de maatschappij. Ik studeerde en ging daarna werken en ik deed grotendeels dezelfde dingen als de fitte...
‘En is het nog gelukt met die leuke man en 3 kinderen?’ Ik had onlangs contact met iemand die ik 20 jaar geleden voor het laatst heb gezien. De vraag overrompelde me. In eerste instantie was ik verbaasd dat diegene dit nog had onthouden. In tweede...
Ik ben verhuisd! Ruim vier jaar geleden ging ik op zoek naar nieuwe woonruimte. Op dat moment woonde ik in Nieuwleusen, vlakbij Zwolle. Een prima locatie, maar toch waren er redenen om te verhuizen. Zo begon de – wat ik toen nog niet besefte –...
Het afgelopen jaar werd ik vijftig. Dat wilde ik flink vieren. Immers, op mijn 39e werd ik chronisch ziek. Gevoelsmatig afgeschreven en in de bak van uitgerangeerde burgers gekieperd. Maar een jaar of vijf geleden klom ik die bak gewoon weer...
Van de ergotherapeut kreeg ik een leeg weekschema mee waarin ik precies aan kon geven hoe ik mijn dag invulde. Ofwel alles kon blootleggen in mijn dagelijkse leven. Er waren vakjes voor de ochtend, de middag en de avond en hoe mijn nacht eruitzag...
Als je je een tijdje in de wereld van chronisch ziek zijn bevindt, ontkom je er helaas niet aan dat je zo nu en dan slecht nieuws ontvangt. Het is iedere keer weer verdrietig en confronterend. Toen ik onlangs helaas weer een In Memoriam las, merkte...