Ik ben verhuisd! Ruim vier jaar geleden ging ik op zoek naar nieuwe woonruimte. Op dat moment woonde ik in Nieuwleusen, vlakbij Zwolle. Een prima locatie, maar toch waren er redenen om te verhuizen. Zo begon de – wat ik toen nog niet besefte –...
Het afgelopen jaar werd ik vijftig. Dat wilde ik flink vieren. Immers, op mijn 39e werd ik chronisch ziek. Gevoelsmatig afgeschreven en in de bak van uitgerangeerde burgers gekieperd. Maar een jaar of vijf geleden klom ik die bak gewoon weer...
Van de ergotherapeut kreeg ik een leeg weekschema mee waarin ik precies aan kon geven hoe ik mijn dag invulde. Ofwel alles kon blootleggen in mijn dagelijkse leven. Er waren vakjes voor de ochtend, de middag en de avond en hoe mijn nacht eruitzag...
Als je je een tijdje in de wereld van chronisch ziek zijn bevindt, ontkom je er helaas niet aan dat je zo nu en dan slecht nieuws ontvangt. Het is iedere keer weer verdrietig en confronterend. Toen ik onlangs helaas weer een In Memoriam las, merkte...
Jaren hebben we erover gedaan om zwanger te worden. In die jaren heb ik ook vaak getwijfeld. Kan ik door mijn lichamelijke beperkingen (zenuwpijn, krachtsvermindering, minder goed lang lopen, slecht zitten) wel een goede moeder zijn? Uiteindelijk...
Op de agenda staat een week Oostenrijk voor een workation die onder andere bestaat uit werken, workshops volgen en netwerken. Omdat ik pas ben geopereerd, heb ik mijn verwachtingen bijgesteld. Wat ik voor elkaar wil krijgen? Sparren met andere...
Mijn vorige column ging over hoe ik me – wat lastig- als chronisch zieke verhoud tot het feminisme. Zelf was ik bang voor economische afhankelijkheid. Dus ik probeerde betaald werk te houden. Dat maakt mij niet flinker dan een ander. Meer een...