Ongelijkheid voor vrouwen in de gezondheidszorg

Op 8 maart is het internationale vrouwendag. Op deze dag worden alle vrouwen in de spotlight gezet en staan we stil bij wat er is bereikt op het gebied van gelijkheid. Maar ook kijken we op deze dag naar aspecten van onze samenleving die nog een flinke dosis gelijkwaardigheid kunnen gebruiken. Een voorbeeld hiervan is de behandeling van vrouwen in de gezondheidszorg. Lichamelijke klachten van vrouwen worden in vergelijking met mannen minder vaak serieus genomen. Dit zorgt voor veel frustratie en het kan zelfs gevaarlijk zijn. Hoe komt het dat vrouwen op medisch vlak anders worden behandeld dan mannen en wat kunnen we hieraan doen? Dit heb ik voor je uitgezocht.

Minder vaak lichamelijk onderzoek of een doorverwijzing

Wanneer je ziek bent en naar de huisarts gaat is het niet altijd meteen duidelijk wat er aan de hand is. Een lichamelijk onderzoek of een doorverwijzing naar het ziekenhuis kan in dit geval voor een juiste diagnose zorgen. Echter, krijgen vrouwen vaker dan mannen een verkeerde of latere diagnose doordat klachten niet verder worden onderzocht. Uit onderzoek blijkt dat vrouwen sneller horen dat de klachten een psychische oorzaak hebben, waardoor er geen vervolgonderzoek wordt gedaan. Volgens de stichting Voices for Women is 80 procent van de patiënten met onverklaarbare klachten vrouw. 

Oververmoeidheid of een ontsteking?

Stel je voor, je bent regelmatig duizelig en besluit naar de huisarts te gaan. Je krijgt het advies om voorlopig rustig aan te doen en wordt weer naar huis gestuurd. Maar helaas verdwijnen de klachten niet. Na veel aandringen krijg je het uiteindelijk voor elkaar om lichamelijk onderzocht te worden. De duizeligheid blijkt niet door oververmoeidheid te komen, maar door een ontsteking aan het evenwichtsorgaan. Doordat het lang duurde voordat je de juiste diagnose kreeg, heb je langer dan nodig last gehad van de klachten en heeft het je veel energie gekost om passende zorg te krijgen. Veel vrouwen geven aan dat dit voor hen de harde werkelijkheid is. 

Onderzoeken zijn gericht op het mannelijke lichaam

Maar hoe komt het dat vrouwen in de gezondheidszorg vaker dan mannen een verkeerde diagnose krijgen? Dit kan verschillende oorzaken hebben. Een feit is dat heel veel onderzoek in de medische wereld gericht is op het mannelijke lichaam. Dit zorgt ervoor dat we een goed beeld hebben van het lichaam van een man en welke symptomen passend zijn voor een bepaalde diagnose. Echter, uit verschillende onderzoeken is gebleken dat het lichaam van een vrouw anders in elkaar zit dan die van de man. Hierdoor kunnen symptomen van een ziekte per geslacht verschillen. Voorbeelden waarbij dit het geval is zijn hart- en vaatziekten, auto-immuunstoornissen, hiv/aids, depressie en angststoornissen. Ook blijken vrouwen vaker dan mannen last te hebben van bijwerkingen van medicatie. De medische wereld gebruikt veel informatie uit onderzoek voor het vaststellen van diagnoses. Dit zorgt ervoor dat de symptomen bij vrouwen sneller over het hoofd gezien worden, aangezien deze niet altijd overeenkomen met wat in onderzoeken beschreven staat. Ook het gegeven dat vrouwen vaker met psychische klachten kampen, kan ervoor zorgen dat zij sneller dit label krijgen en lichamelijk vaker uitblijft.

Meer onderzoek naar vrouwelijke lichamen en bewustwording

Duidelijk is dat het fout of laat diagnosticeren van vrouwen een probleem is waarmee veel vrouwen kampen en dat dit ingrijpende consequenties kan hebben. Om hierin verandering te brengen kan een eerste stap zijn om véél meer onderzoek te doen naar het vrouwelijk lichaam. Op deze manier krijgen we nieuwe en noodzakelijke kennis, dat we kunnen inzetten in de praktijk en in het onderwijs. Hopelijk zorgt dit ervoor dat het diagnosticeren bij vrouwen beter gaat, zodat de klachten sneller verminderen. Ook kan het helpen om professionals in de zorg bewuster te maken van de bestaande genderverschillen en hoe dit effect kan hebben op de kwaliteit van de zorg van vrouwen.

Wanneer je klachten ervaart en het gevoel hebt niet de juiste zorg te krijgen, kan dit behoorlijk frustrerend en zelfs beangstigend zijn. Het kan helpen om dit gevoel aan te geven bij de huisarts. Ook kan je ervoor kiezen om, ter ondersteuning, een vertrouwd persoon mee te nemen naar een gesprek met je arts. En vergeet niet, als jij je niet prettig voelt bij een (huis)arts heb je altijd de mogelijkheid om te wisselen! 

Bronnen:
–https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/artikel/5333477/petitie-gestart-voor-meer-onderzoek-gezondheid-vrouwen
–https://voicesforwomen.nl/
-Teunissen, D., Lagro-Janssen, T. (2022). Ontwikkeling en implementatie van gendersensitief medisch onderwijs. In: Lagro-Janssen, T., Teunissen, D. (eds) Gendersensitieve huisartsgeneeskunde. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-2707-2_33
-Fauser BCJM, Lagro-Janssen ALM, Bos AME. Handboek vrouwspecifieke geneeskunde. Houten: Prelum Uitgevers; 2013.

Meer van Karien lezen? Klik hier.