Mariëlle HartliefDe meeste artikelen schrijf ik met het doel om taboes te doorbreken en onbesproken onderwerpen wat makkelijker bespreekbaar te maken. Ik heb als doel dat andere mensen ons beter kunnen begrijpen. Chronisch ziek zijn is zoveel meer dan alleen je ziekte. Schuldgevoel door een chronische ziekte is iets wat iedere chronisch zieke wel herkent. We zijn immers streng voor onszelf en beoordelen onszelf keihard. Ik hoop dat dit artikel ervoor zorgt dat we allemaal wat liever naar onszelf kunnen kijken en we onszelf gaan beoordelen zoals we een ander zouden beoordelen.
Schuldig zijn of schuldig voelen
Gelukkig zit er een groot verschil tussen schuldig zijn en schuldig voelen. Schuldig voelen heeft weinig zin en brengt ons eigenlijk niets. Het heeft voor een groot deel te maken met hoe we naar onszelf kijken. Je schuldig voelen om een chronische ziekte zou helemaal niet nodig hoeven zijn. We kunnen er immers zelf niets aandoen dat het ons is overkomen. Toch is je schuldig voelen iets dat veel voorkomt bij chronisch zieke mensen. Er zijn zoveel dingen waar we ons schuldig over kunnen voelen. We kunnen immers niet altijd doen wat we graag zouden willen of hadden gedaan wanneer we geen chronische ziekte zouden hebben. We betrappen we onszelf vast allemaal wel eens op de volgende gedachten:
- Ik ben anderen alleen maar tot last
- Ik draag financieel niet genoeg bij
- Schuldgevoel door het afzeggen van afspraken
- Ik doe niet genoeg in huis
- Wat draag ik eigenlijk bij in de maatschappij?
- Met mijn chronische ziekte ben ik een minder goede /leuke partner
- Met mijn chronische ziekte ben ik een minder goede ouder
- Anderen moeten vaak rekening houden met mij, daardoor houd ik de groep op
- Door mij moeten andere mensen meer doen omdat ik het niet kan
- Ik belast anderen met extra zorgen
Geliefden geven ons niet de schuld dat doen we zelf
Vaak zijn het niet andere mensen die ons een schuldgevoel aanpraten, maar doen we dit zelf. Mensen in je omgeving, die van je houden om wie je bent, denken vaak geen seconde over bovenstaande punten na en voeren alle zorgtaken met heel veel liefde uit. Zonder daar iets voor terug te verwachten of ons een schuldgevoel te geven.
Het stemmetje van schuldgevoel in ons hoofd
Schuldgevoel, dat wij ons zelf aanpraten, zorgt er geregeld voor dat we toch over onze grenzen gaan. Wanneer je partner de hele dag al heeft gewerkt, wil je niet dat hij nog moet schoonmaken of koken. Dit heeft als gevolg dat we het toch maar zelf doen. Wanneer we weer een afspraak moeten afzeggen, maar die toch door laten gaan omdat we ons anders zo ontzettend schuldig voelen. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden waarin we makkelijk over onze eigen grenzen heengaan om ons iets minder schuldig te hoeven voelen. Besef dat wanneer je telkens over je eigen grenzen gaat, jij er ook de prijs voor betaalt. Je komt dan waarschijnlijk in een situatie terecht waarin je juist minder kan dan voorheen. Helaas ligt alles op de weegschaal wanneer je chronisch ziek bent. Zorg dat die weegschaal in evenwicht blijft en je het stemmetje van schuldgevoel met de volgende vragen probeert te temmen.
Vraag jezelf eens af
Vraag jezelf nu eens af of je er iets aan had kunnen veranderen. Ben je expres ziek geworden? Heb je expres een ongeluk veroorzaakt? In mijn geval kan ik mezelf eindeloos de schuld geven dat ik die dag op het paard ben gestapt. Als ik het niet had gedaan, dan had ik nu niet in deze situatie gezeten. Was mijn leven misschien wel zo geweest als ik het me had voorgesteld. Ik kon niet weten dat dit zou gebeuren en als ik dat wel had geweten, was ik er nooit opgestapt. Ik ben dus niet schuldig en dat zijn we geen van allen. Wat de oorzaak van je ziekte of aandoening ook is, als je had geweten dat dit ervan zou komen had je heel andere keuzes gemaakt.
Besef dat je helemaal niet verantwoordelijk bent voor de situatie waar je in zit. Jij hebt geen schuld aan het ziek zijn op wat voor manier dan ook!
Meer informatie:
Ga naar de website van Mariëlle of klik hier voor andere artikelen van haar op Thriving Magazine.
