Margret IJdemaHet is juni, nog een paar maanden voordat de Paralympische Spelen van start gaan, als Margret na een grote winst voor een belangrijke beslissing staat. Hoe groot haar mentale kracht ook is, haar lichaam is leidend. Daar moet ze naar luisteren en het geeft heel duidelijk aan dat er een grens is bereikt. Ze kan niet deelnemen aan de laatste kwalificatiewedstrijden en daarmee komt haar Paralympische droom abrupt tot een eind.
1e plek in Frankrijk
Zaterdag 15 juni startte ik in Besançon. Een bijzondere wedstrijd omdat we daar met de auto heen zijn gegaan als echt power vrouwenteam! Onze dochter heeft ons heel stoer er naartoe gereden onder begeleiding van duizendpoot Jet, een topvriendin die echt van alle markten thuis is. Van navigeren tot sjouwen tot fotograaf! En natuurlijk zorgden ze er allebei voor dat ik me op de meest ontspannen manier op de wedstrijd kon voorbereiden. De race in Besançon ging geweldig, met een fantastische eerste plaats als gevolg! We hebben alles op alles gezet en dat was genoeg om deze belangrijke wedstrijd te winnen. Ik kon met geweldige punten en een hoofd vol plannen naar huis. Ik voelde me sterk en Parijs voelde dan ook even heel dichtbij.
Genoeg is genoeg
Helaas was mijn lijf het daar niet mee eens. Het gaf aan dat het genoeg was. Hoe vaak hoor ik ‘luister laar je lichaam’, en hoe moeilijk is het om dat echt te doen? Mega moeilijk dus. Gelukkig heb ik een geweldige man en kinderen die mij en deze dagelijkse strijd begrijpen. Deze keer had ik geen keuze. Mijn lijf zei zeer duidelijk ‘dit is de grens’. Dus Swansea en Montreal moest ik laten schieten waardoor ik net niet genoeg punten heb gehaald om op de Spelen te kunnen starten. Ik sta nu 8e op de wereldranglijst en daar ben ik heel trots op, maar helaas is dat niet genoeg. Het is heel jammer en dat moet ik ook echt even verwerken en een plekje geven. Super trots kan ik zeggen dat we alles gegeven hebben. De wereldtop gaat sneller en dat maakt topsport topsport.
Maar dat maakt niet dat deze droom een nachtmerrie is geworden. Want al deze belevenissen hebben ons gezin gemaakt tot wie we nu zijn. Stuk voor stuk nemen we er een hoop levenslessen uit mee! Dat het toch niet helemaal gegaan is zoals we hadden gedacht, is dan geen drama. Het heeft heel veel gebracht waar we van hebben genoten.
Pionieren
Hoe sta je dan weer op als de grond onder je voeten wegzakt? Hoe kom je weer op de goede weg als alle wegen die je vertrouwd zijn, wegvallen? Dan ga je pionieren en op zoek naar nieuwe wegen! Dat is heel spannend. Als je mentaal de weg kwijt bent, kun je niet pionieren dus ging ik eerst lichamelijk aan het werk om mijn hoofd wat op te ruimen. Dat deed ik door samen met Bridt voor stichting Moving Beyond Limits met mijn rolstoel en aankoppelbrommertje etappe 23 en 24 van het Pieterpad te verkennen.
En dat moet ik nu ook mentaal gaan doen: pionieren en nieuwe mensen ontmoeten. Een van mijn doelen is om mijn kijk op het (rolstoel)leven op scholen te delen om kinderen te laten zien dat (bijna) alles kan als je er maar voor gaat. Ik hoop dat mijn verhaal een kijkje in mijn weg naar Parijs heeft gegeven. Nu neem ik de tijd om rustig te gaan kijken waar mijn lijf en ik blij van worden.
Een ding weet ik zeker, saai wordt het niet.
Meer info:
Wil je Margret blijven volgen? Dat kan via haar website en Instagram. En hier lees je alle artikelen van en over Margret op Thriving Magazine.