Ester van MeeterenTo Review Or Not To Review, dát was de vraag omdat het deze keer gaat om een boek van de Britse Miranda Hart dat niet in het Nederlands te koop is. Staat het boek voor wat wij bij Thriving Magazine willen uitdragen: léven in de positieve zin van het woord, met chronische ziekten?
Comédienne, auteur, actrice én chronisch ziek
Miranda Hart (1972) is een Britse comédienne, auteur en actrice. Als je de serie Call the midwife hebt gezien of Graham Norton kijkt, dan ken je haar. Hart kwakkelde vanaf haar 15e met zich nét niet oké voelen, vage lichamelijke, zeurende klachten. Tot in haar tenen moe. Artsen konden niets vinden. In Nederland kennen we ‘niet zeuren, maar doen’. Mijn moeder (1941) zei vroeger als ik me niet lekker voelde ‘ga koper poetsen’ (hadden we verbazingwekkend veel van in huis). De Britten zeggen ‘Chin up. Carry on!’ Miranda zat zo ook in elkaar. Dóórgaan! Tot ze op een dag op de vloer belandde, in elkaar krulde van ellende en het uitkrijste. Ze wist niet wat haar overkwam. Uiteindelijk volgde de diagnose ziekte van Lyme en ME/CVS (Myalgische encefalomyelitis/chronische vermoeidheid).
Hilarische woordkunstenaar
Miranda schrift in de stijl waardoor ze beroemd werd. Ze is woordkunstenaar en hilarisch. In haar worsteling met acceptatie van haar kwalen en gemiste kansen, passeren woede, rouw, en ongeloof de revue. Vallen (letterlijk soms), opstaan, en natuurlijk: doorknallen. Als lezer kijk je met haar mee. Van mindfulness gruwelt ze eerst, toch is het haar weg naar Miranda Hart 2.0, anno 2025. ‘Facing the monster’ noemt ze dat. Ze gaat van hoop, naar wanhoop en weer terug. Vlagen van blijdschap gevolgd door verpletterende negatieve emoties. Het boek leest als een achtbaan. Ik heb echt mijn best moeten doen het uit te lezen, want die achtbaan was me soms te herkenbaar. Door mijn eigen PPPD (uitgesproken: Triple P.D. Persisterende Positionele-Perceptie Duizeligheid) vond ik het moeilijk de sneltrein aan emoties te filteren. Dus wegleggen, opnieuw erbij pakken, laten bezinken, toch er weer mee beginnen.
Jezelf terugvinden
Op haar 51ste vindt Miranda uiteindelijk haar rust en leeft ze oprecht en in eerlijkheid naar zichzelf en naar de mensen om zich heen. Wanneer je duidelijk bent over wie je bent en wat je nodig hebt, dan help je de mensen om je heen. Dát is liefde. Dat is léven.
Ze eindigt het boek met een prachtmetafoor (in mijn eigen woorden samengevat): “Ik haalde na jaren die oude rugzak op bij het loket Gevonden Voorwerpen. Met al die emotionele bagage, die rugzak vol schatten uit mijn donkere tijden. Ik liep naar de uitgang, de toekomst in, en zei: Beter laat dan nooit.”
To review? Volmondig YES. Dit boek verdient absoluut vijf sterren. Want die duisternis herken je als chronisch zieke. Maar je weet ook: je kunt er voluit mee leven,die schatten uit de duisternis.
Miranda Hart
Penguin Books, 2024
432 pagina’s
YMU | Miranda Hart
De Engelse versie is te verkrijgen bij verschillende (online) boekhandels.
Klik hier voor meer boekreviews.