Een paar weken geleden was ik aanwezig bij een boekpresentatie. De auteurs en het grootste deel van de aanwezigen waren mensen met een chronische of blijvend lichamelijke aandoening. Het merendeel bestond uit een groep powervrouwen, die ondanks hun mentale of fysieke uitdaging allemaal iets moois hebben bereikt. Veelal is deze uitdaging de katalysator geweest om dat te gaan doen waar ze het meest blij van worden. En in veel gevallen was dat iets totaal anders dan wat ze deden voor de diagnose.
Pas als we worden geconfronteerd met uitdagingen, kijken we kritisch naar ons leven
Waarom eigenlijk? Waarom is er vaak een heftige gebeurtenis nodig om dat te gaan doen wat je eigenlijk wil doen? Of te beseffen dat het anders moet? Of het nou je bucket list afwerken, die mooie reis maken, of je passie najagen is. Te vaak modderen we te lang door. Pas als we worden geconfronteerd met uitdagingen, kijken we kritisch naar ons leven. Zonde, want hoeveel kostbare tijd verlies je hiermee? Hoeveel meer zou je kunnen bereiken als je eerder naar je gevoel of je lichaam begint te luisteren?
Hoe dan ook, de vrouwen op de boekpresentatie waren door een diagnose, mentale of fysieke tegenslag tot de realisatie gekomen dat het anders moet. Zij kunnen hun tijd niet (meer) verdoen aan zaken die niet voor ze werken. Als je hun verhalen hoort over hoe zij tegenslag hebben weten om te buigen tot iets positiefs, kun je niet anders dan geinspireerd raken. In dit geval is het woord tegenslag misschien dan ook niet helemaal op z’n plaats, want deze vrouwen zijn er zeker krachtig uitgekomen.
Je gunt niemand een vervelende diagnose, maar wel de inzichten en de nieuwe blik op het leven die hiermee ook gepaard gaan.
Meer Let’s get personal’s lezen? Klik hier.