Verstappen en Hamilton zien op een toegankelijke Formule 1

Toen een paar weken geleden de oranjekoorts in Zandvoort losbrak, was ik een van de gelukkigen die erbij mocht zijn. Ik was door HandicapNL uitgenodigd om de toegankelijkheid op het raceterrein te testen en om Formule 1 coureur Lewis Hamilton te interviewen over, onder andere, toegankelijkheid binnen de racewereld.

Diversiteit in de racewereld

Het interview met Lewis Hamilton vond plaats op het hoofdkantoor van Tommy Hilfiger. Zij sponsorden de polo’s die we tijdens de race mochten dragen. Met Lewis hadden we een goed gesprek over diversiteit. Hij gaf aan dat er niet veel mensen met een fysieke beperking racen. Zo is zijn jongere broer, Nicolas Hamilton, de enige coureur die hij kent die met een beperking racet. Overigens is hij hierin zeer succesvol. Er zijn wel voormalig coureurs in de racewereld werkzaam die aan een ongeluk een beperking hebben overgehouden, maar zij racen niet meer. Ook vertelde Lewis dat maar één procent van de mensen binnen de Formule 1 een niet-witte huidskleur heeft en dat hij daar graag verandering in wil brengen.

Testen van faciliteiten

Naast het interview mocht ik de verschillende faciliteiten rondom de organisatie van de Formule 1 testen, waaronder de zorg op Camping Bloemendaal en het terrein op Zandvoort. Op Camping Bloemendaal sliepen we in speciaal ingerichte tenten die waren voorzien van hoog-laag bedden, tilliften en toegankelijke wc’s en badkamers. Het koelde ‘s nachts goed af, waardoor het ‘s avonds soms tien tot twaalf graden kouder was dan overdag. Iets waar we de volgende keer wel rekening mee moeten houden.

Vervoer naar en op het terrein

Voor het vervoer van de camping naar het circuit werden rolstoelbusjes ingezet, bestuurd door gezellige crewleden. Op het Formule 1 terrein in Zandvoort kon je desgewenst met een golfkar naar de verschillende locaties (tribune, toren, ingang circuit) worden gebracht als deze te ver waren om te lopen. Ook konden we gebruik maken van een rolstoelfiets waarbij een begeleider of vrijwilliger je fietsend naar je gewenste locatie bracht. Daarnaast waren er verschillende vrijwilligers aanwezig om te helpen met het halen van eten en drinken. Het leuke hieraan was dat zij bestonden uit een mix van mensen mét en zonder beperking.

Rolstoeltribune

Voor het volgen van de race mochten we plaatsnemen op de tribune aan de start waarop twee rijen speciaal voor rolstoelgebruikers waren gereserveerd. Hier was plaats voor vijftig rolstoelers met begeleider of mensen die slecht ter been zijn. De rolstoelplaats was groter dan ik had verwacht, wat een aangename verrassing was. In totaal waren er drie mindervalidentoiletten op het terrein aanwijzing. Bij de ingang, naast de rolstoeltribune konden we gebruik maken van twee mindervalidentoiletten. De derde stond op het Zandvoortterrein zelf.

Eigen toren op raceterrein

Op het terrein hadden we beschikking tot een toren van HandicapNL waar je via een lift naar boven kon om daar tot rust te komen. Hier bevonden zich bankjes en stoelen waar je op kon liggen of zitten. Ook was er entertainment geregeld. We kregen een ‘silent disco’ headset waarmee we op het eerste kanaal konden luisteren naar de dj van De Special Social Club die in onze toren draaide. Op de tweede zender was het commentaar van de race te beluisteren terwijl je via de tv naar de wedstrijd kon kijken. En op de derde zender werd meditatiemuziek afgespeeld. Naast de ‘silent disco’ headset, mochten we de ‘noise canceling’ headsets van Poly uittesten. Het fijne hieraan was dat ze het geluid van de auto’s dempten, maar je elkaar nog steeds kon verstaan. Vanuit de toren konden we mensen kijken en zagen we aan het einde van een race de auto’s binnen komen rijden.

Al met al hebben we drie mooie dagen beleefd. Het was een leuke ervaring. De organisatie was goed en er was goed over de toegankelijkheid nagedacht. Ik zou volgend jaar zeker weer gaan. Mocht je dan ook van de partij zijn, vergeet dan niet bij de toren langs te komen.