Kleine gelukjes tijdens het ziek zijn

Het is me altijd opgevallen hoezeer mijn denken veranderd is tijdens en na het ziek zijn. Ik was een lange tijd ernstig ziek waardoor alles in mijn leven aangepast moest worden. Het lijkt voor velen vooral een helse periode waarvan je blij bent dat het voorbij is. Maar, ik vind het mooiste aan dit alles dat ik erg veel bijgeleerd heb over in het leven staan. Over relativeren en dingen in proportie zien.

Sneltempo

Je kan zeggen dat een langdurige ziekte je met beide voeten op de grond zet en je in sneltempo tot de essentie van het leven brengt. Iets waar anderen misschien hun hele leven over zouden doen, kunnen wij zonder moeite (oké, het vraagt wel moeite zeker in het begin, maar op den duur leren we dit sowieso). Door de confrontatie met onze gezondheid vallen we even uit de maatschappij. We komen terecht op een trager pad, waarop we bij onszelf en onze omgeving kunnen stilstaan.  

Grotere geheel

Doordat je je bewuster wordt van alles, ga je alles ook sneller in proportie zien. De gemiddelde mens gaat maar door met werken en de dagelijkse sleur, waardoor er weinig tijd overblijft om stil te staan. Al dat dagelijkse geklaag ga je relativeren als zieke: waarom klagen over domme zaken, als het grotere geheel eigenlijk zoveel belangrijker is?

Het is een mooie eigenschap om het overkoepelende beeld over de essentie van dit bestaan te zien. Dat we in wezen allen zullen sterven. Nu leven en genieten is onze taak. Of beter gezegd: ons cadeau! Blij mogen zijn als we wakker worden, de vogels horen fluiten of een goede dag hebben. Het is een inzicht dat we verkrijgen, alsof de natuur ons wil bedanken om vol te houden en we daarom een les mogen leren: Dankbaar zijn voor wat wél is, vergeten wat niet.

Liefde

We zien in dat het leven om liefde draait. Dat de verbinding voelen met geliefden de essentie is en dat alles daaromheen als het ware in prioriteit vervaagt. Wanneer je gezondheid geen vanzelfsprekendheid is, leer je die dingen automatisch. En daar mogen wij eigenlijk erg dankbaar voor zijn. 

Het is een andere kijk op de zaken. Het is iets dat wij als (zieke) mensen mogen inzien: het is TOP dat we dit inzicht hebben. Een ander persoon kan hier bijvoorbeeld pas op vijftigjarige leeftijd van bewust worden. Het geeft meerwaarde aan ons leven en daarvan bewust zijn, is belangrijk.

Dankbaar zijn geeft een zalig bevrijdend gevoel. Van elk klein ding kunnen genieten. Van een schoon huis of fris uit bad in bed gaan liggen. Een wandelingetje in de natuur of de zon die door het raam naar binnen schijnt. We genieten van een simpele lach of hoe een vogeltje in de tuin langskomt en zo vrolijk rond beweegt. Het is zalig.

Meer over Ilona lees je hier en op Instagram.

^{Foto: @photography_idealpics}