Het najaar ben ik lastig ingegaan: een variabel energiecontract bij een WIA op minimumniveau, een nieuwe coronagolf en daarbij een al maanden kwakkelende gezondheid. Toch kijk ik hoopvol de komende maanden tegemoet.
Mensen vragen me vaak hoe het toch kan dat ik nog steeds zo optimistisch ben negentig procent van de tijd. Negentig procent hè, want ik zit ook wel eens bij de pakken neer. Vooral toen in september zomaar nog een prijsverdubbeling van de energierekening werd aangekondigd en ik per maand toch al tekortkwam. Ik denk dat mijn optimisme deels aangeboren is. Daarnaast heb ik het geluk dat ik een andere eigenschap bezit die in bij tegenslag heel waardevol kan zijn. Namelijk, tegenslagen kunnen zien als interessante uitdaging.
Op Instagram ben ik wat duurzame accounts gaan volgen en accounts om beter om te gaan met je geld. De tips inspireren me enorm om dingen anders te gaan doen. Ik zie het dan als een echte challenge om minder geld uit te geven aan net zo lekker eten (daarop doe ik geen concessies), zo lang mogelijk de verwarming uit te laten en het toch aangenaam te hebben en korter te douchen op een fijn nummer met het gewenste aantal minuten. Ik probeer die dingen ‘leuk’ te maken door de uitdaging die erin zit en beloon mezelf later soms. Bijvoorbeeld met een warm vest.
Ik zie het als een echte challenge om minder geld uit te geven aan net zo lekker eten (daarop doe ik geen concessies), zo lang mogelijk de verwarming uit te laten en het toch aangenaam te hebben
Begrijp me niet verkeerd, leven in armoede is niet leuk (en kan zwaar wegen op je gemoed). Ik heb ook liever een modaalinkomen. Sinds ik in 2008 in de WIA kwam, ben ik gewend aan leven met weinig en soms ben ik het helemaal beu. Maar vaker voel ik me optimistisch. Dankzij m’n weinige geld ben ik wel duurzamer gaan leven en een kei ben geworden in van weinig geld veel doen. Ik vind de tofste dingen bij de kringloop en eet nog steeds best heel gezond en erg lekker door vooral seizoensgroenten te eten en vaker voor diepvries te kiezen in plaats van vers. Dat geeft me echt een goed gevoel.
Het zien als een uitdaging houdt me hoopvoller dan wanneer ik alleen maar naar het plafond lig te staren en me focus op wat nu allemaal niet kan. Als iets eenmaal heel slecht is, komt er ook een dag dat het weer beter gaat. Kom maar op!
Lees hier meer persoonlijke blogs.