Talitha DhondaiHet nieuwe jaar is van start gegaan. Dat gaat bij de meesten gepaard met vooruitkijken. Wat willen we dit jaar anders doen? Welke doelen, plannen, wensen zijn er voor het nieuwe jaar? Ik ben eigenlijk niet zo van de goede voornemens. Niet voor niks heb ik me de afgelopen jaren hard gemaakt voor de ‘fuck it- list’, de anti-bucketlist.
Een tijdje geleden las ik over iemand die voor 2023 één thema had gekozen: versimpelen. Hij wilde zijn leven meer versimpelen en zou zich bij alles wat hij zou doen afvragen: Wat kan ik doen om dit proces makkelijker te maken? Het zorgde ervoor dat hij zijn leven efficiënter indeelde. Het klinkt logisch, maar soms sta je er niet bij stil dat je dingen onnodig ingewikkelder maakt.
Ik vond zo’n themawoord een goed idee. Dus mijn woord voor 2024 wordt: loslaten. Ik merk dat ik te vaak grip wil hebben op zaken of situaties die eigenlijk niet belangrijk zijn of waar ik niks aan kan veranderen. Omdat het leven met een chronische ziekte zo onvoorspelbaar is, heb ik de afgelopen jaren soms veel te krampachtig geprobeerd alles wat ik wel kon controleren of dacht te kunnen controleren, te controleren. Wat, je verwacht het niet, ook tot veel frustratie heeft geleid.
Omdat het leven met een chronische ziekte zo onvoorspelbaar is, heb ik de afgelopen jaren soms veel te krampachtig geprobeerd alles wat ik wel kon controleren of dacht te kunnen controleren, te controleren
Zo wilde ik niet dat anderen me als zwak zouden zien, dus vond ik het op sommige momenten lastig om toe te geven als het niet zo goed ging. Maar ik heb geen invloed op wat anderen denken. Als er op werkgebied iets niet lekker liep, kon ik me daar enorm druk om maken. Iets waar ik enorm van baalde, had een ander vaak niet eens gezien. Bovendien was het kwaad al geschied dus de frustratie was verspilde energie.
En ook mijn aandoening brengt nog steeds de nodige frustratie mee. Ondanks dat ik beter weet, leg ik mezelf nog te vaak te hoge eisen op. Om vervolgens te balen als ik de door mij gelegde lat vanwege gezondheidsredenen niet haal. Dat zal er nooit helemaal uitgaan, want het zit nou eenmaal in de aard van het beestje. Maar ik gun het mezelf wel dat ik het sneller kan loslaten wanneer iets niet lukt.
De eerste stap in loslaten heb ik eind vorig jaar gezet toen ik startte met hypnotherapie. Doodeng vond ik de eerste sessie. Want had ik dan geen controle meer over mijn doen en laten? Ondanks mijn angst hiervoor wilde ik het per se wel doen. Ik wilde er doorheen. Mijn angst bleek ongegrond. Na de behandeling was er een extra overwinning: die van het durven loslaten. En dat is iets dat ik in 2024 hoop voort te zetten.
Wil je ook een themawoord voor 2024 kiezen? Klik hier voor tips.