Als je je een tijdje in de wereld van chronisch ziek zijn bevindt, ontkom je er helaas niet aan dat je zo nu en dan slecht nieuws ontvangt. Het is iedere keer weer verdrietig en confronterend. Toen ik onlangs helaas weer een In Memoriam las, merkte...
Mijn vorige column ging over hoe ik me – wat lastig- als chronisch zieke verhoud tot het feminisme. Zelf was ik bang voor economische afhankelijkheid. Dus ik probeerde betaald werk te houden. Dat maakt mij niet flinker dan een ander. Meer een...
Een controlfreak, ben ik dat altijd al geweest? In de eerste acht jaren dat ik ziek was, kon ik een relatief normaal leven leiden. Ik had klachten die me over het algemeen niet belemmerden in werk, sociaal leven of op vakantie. In het negende jaar...
Al van kinds af aan ben ik bekend met verschillende chronische aandoeningen. Vijftien maanden geleden had ik de twijfelachtige eer om een nieuwe aan mijn ‘spaar-ze-allemaal-kaart’ toe te voegen: endometriose. Het werd bij toeval gevonden tijdens een...
Al een paar dagen neem ik me voor nu écht de noodzakelijke rust te nemen. Ik ben alleen in mijn huis en loop rond met bronchitis en ben bezig met een prednison- en een antibioticakuur. Mijn agenda is nu (bewust) bijna leeg. Ik hang veel op de bank...
Het nieuwe jaar is van start gegaan. Dat gaat bij de meesten gepaard met vooruitkijken. Wat willen we dit jaar anders doen? Welke doelen, plannen, wensen zijn er voor het nieuwe jaar? Ik ben eigenlijk niet zo van de goede voornemens. Niet voor niks...
Tijdens mijn revalidatieperiode de afgelopen maanden (en ook in slechte perioden) streefde ik ernaar mijn agenda grotendeels leeg te houden. Dit omdat revalideren ontzettend veel energie kost. Ik wist dat ik in mijn vrije tijd voornamelijk uitgeteld...






